دانلود فیلم ایرانی شهرک به کارگردانی علی حضرتی با هنرمندی ساعد سهیلی

معرفی فیلم شهرک

فیلم سینمایی شهرک (The Town) فیلمی خانوادگی و اجتماعی به کارگردانی علی حضرتی است که در سال 1400 ساخته و اکران شد؛ فیلمنامه فیلم شهرک را علی حضرتی به رشته تحریر درآورده و تهیه‌کنندگی آن را نیز علی سرتیپی بر عهده داشته‌‌‌اند؛ فیلم شهرک جدیدترین و دومین فیلم بلند علی حضرتی است که برای اکران در بخش سودای سیمرغ چهلمین جشنواره فیلم فجر آماده شده است؛ این فیلم درباره نوید فلاحتی (ساعد سهیلی) جوان علاقمند به بازیگریست که در تست یک فیلم سینمایی بزرگ قبول می‌شود و برای پیوستن به این پروژه و رسیدن به آرزوی خود یعنی بازیگر شدن، باید شرایط ویژه و تمرین‌های روحی و روانی گروه بازیگران در شهرکی ایزوله شده را بپذیرد؛ اما این شوق به تدریج به ترس و دلشوره بدل می‌شود؛ او برای تبدیل شدن از «نوید» به «فرهاد» یعنی تبدیل شخصیت واقعی به کاراکتر و شخصیت نمایشی، وضعیت بغرنجی را تجربه می‌کند که انتظارش را نداشت؛ تضاد بین خود واقعی و خود نمایشی و در نهایت استحاله شدن در نقش که موجب می‌شود نوید در فرایند فرهاد شدن دچار بحران هویت شود؛ علی حضرتی، پسر الیاس حضرتی از سیاستمداران اصلاح‌طلب و نماینده سابق مجلس شورای اسلامی و صاحب‌امتیاز و مدیرمسئول روزنامه «اعتماد» است؛ وی فعالیت هنری خویش را به‌ عنوان مدیر ویژه‌نامه هنری تماشاخانه آغاز کرد و سپس در نمایش‌هایی به‌عنوان تهیه‌کننده حضور داشت، سپس در سال 1392 تهیه‌کنندگی فیلم کوتاه «صبح روز بعد» را بر عهده گرفت و به‌ عنوان تهیه‌کننده سینما شناخته شد و در فیلم‌های سینمایی «خداحافظی طولانی»، «نیم‌رخ‌ها»، «یک قناری، یک کلاغ» و «اردک لی» در مقام تهیه‌کننده فعالیت کرد؛ علی حضرتی کارگردانی را در سال 1395 با ساخت فیلم کوتاهی به نام «ساعت‌ساز» آغاز کرد و در سال 1398، فیلم سینمایی «سازهای ناکوک» را کارگردانی کرد؛ این فیلم اولین فیلم سینمایی بلند او است که در سال گذشته به‌ صورت آنلاین اکران شد؛ طبق گفته مجموع بازیگران «شهرک»، این فیلم جزء سخت‌ترین تجربه‌های کارنامه هنری این بازیگران بوده است؛ چه آن دسته که نقش‌های اصلی را ایفا کردند چه گروهی که نقش‌های فرعی داشتند؛ دلیل این مسئله نیز موقعیت پارادوکسیکالی است که در «شهرک» به آن دچار می‌شوند؛ در حقیقت مخاطبان سینما با یک اثر متفاوت و مدرن روبه‌رو خواهند شد و این فیلم طیف وسیعی از مخاطب را در بر می‌گیرد؛ زیرا فیلمی چندلایه و چندوجهی است و هر مخاطبی از هر دسته‌ای می‌تواند با این اثر ارتباط برقرار کند. بُعد تکنیکی در این فیلم بسیار مهم است و کارگردان تلاش کرده است تا کاری نو و جدید انجام دهد که مشابه آن در سینمای ایران نیست یا اگر هست خیلی کم اتفاق افتاده است؛ از فضاسازی، طراحی صحنه، نوپردازی و فیلمبرداری گرفته تا جلوه‌های ویژه میدانی و اکثر بخش‌های فنی کار، نوید یک اثر نو را می‌دهند.